T.C.
Y A R G I T A Y
2. Hukuk Dairesi
ESAS NO: KARAR NO:
2021/2749 2021/7313
TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I
DAVA TÜRÜ : Boşanma
TEMYİZ EDEN : Davacı Mirasçıları
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek mirasçıları tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı erkek tarafından açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sırasında erkeğin vefatı nedeniyle mirasçıları Türk Medeni Kanunu'nun 181/2. maddesi uyarınca kusur belirlemesi yönünden davaya devam etmiş, ilk derece mahkemesince, davacı erkeğin mirasçılarının mirası reddetmeleri nedeniyle davalı kadının mirastan yoksun bırakılmasında hukuki yararları kalmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davacı erkeğin mirasçıları tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Her ne kadar davacı erkeğin mirasçılarının mirası reddetmeleri nedeniyle davalı kadının mirastan yoksun bırakılmasında hukuki yararları kalmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de; mirasçıların kusur belirlemesi yönünden davayı takip etme haklarını ortadan kaldıran bir kanun hükmü bulunmamaktadır. Bu durumda mahkemece yargılama yapılarak sonucu uyarınca karar verilmesi gerekirken hukuki yarar yokluğundan davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 19.10.2021 (Salı)
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ömer Uğur Gençcan Rıza Sarıtaş Çetin Durak M.Kasım Çetin Harun Can
İÇTİHAT YORUMU : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 19 Ekim 2021 tarihli kararına aşağıda yer verilen doktrin görüşleri doğrultusunda katılmak mümkün değildir.
“Mirası reddeden mirasçıların da dâvayı devam etme hakkı olmasa gerekir. Zira onlar bakımından da dâvada menfaat koşulu gerçekleşmemiş sayılır. Mirasçı olma ehliyetini başka sebeplerden ötürü kaybetmiş olan kimselerin de aynı sebepten ötürü dâvayı takip hakları yoktur.” (TOPUZ, Seçkin, Boşanma Davasının Eşin Mirasçılığına Etkisi, Ankara, 2012, s. 143)
“TMK m. 611 hükmüne göre, yasal mirasçılardan biri mirası reddederse, onun payı, miras açıldığı zaman kendisi sağ değilmiş gibi hak sahiplerine geçer. Buradan anlaşıldığı üzere reddeden mirasçı, baştan itibaren yani geçmişe etkili olarak mirasçı olmaz. Kendisi ölmüş gibi değerlendirildiğine göre, mirasçı sıfatını da kazanamamış demektir. Şu halde mirasçılık sıfatını kazanamayan kişinin de TMK m. 181 II hükmü çerçevesinde mirasçının sahip olduğu hukuki pozisyona sahip olamaması gerekir.” (AKSU, Mustafa, Boşanma Davası Sırasında Ölümün Eşin Mirasçılığına Etkisi, İstanbul, 2017, s. 440)
“Yasal ve atanmış mirasçılar mirası reddedebilirler. Mirası reddeden mirasçının boşanma davasını sürdürebilmesi olanaksızdır.” (GENÇCAN, Ömer Uğur, Boşanma Davaları Bağlamında Medenî Usul Hukuku, Genişletilmiş 4. Baskı, Ankara, 2021, s. 469)
