T.C.
Y A R G I T A Y
2. Hukuk Dairesi
ESAS NO: KARAR NO:
2016/23990 2018/9794
TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I
DAVA TÜRÜ : Boşanma
TEMYİZ EDEN : Davacı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından manevi tazminat talebinin reddi, lehine hükmolunan nafakaların ve maddi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Türk Medeni Kanunun 174/2 maddesi; boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Mahkemece de kabul edildiği üzere “davalı erkeğin cinsel yükümlülüklerini yerine getirmeyerek davacıyla ayrı yattığı” anlaşılmaktadır. Davalı erkeğin gerçekleşen bu kusurlu davranışı davacı kadının kişilik haklarına saldırı teşkil eder. Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi davacı kadın yararına oluşmuştur. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK m. 4, TBK m. 50, 51) dikkate alınarak davacı kadın yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, bu yönün dikkate alınmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiyor.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 24.09.2018 (Pzt.)
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ömer Uğur Gençcan Aysel Koçak Sedat Demirtaş Harun Can Hatıran Alper
BİLGİ : Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 24 Eylül 2018 tarihli kararındaki "... bu yönün dikkate alınmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiyor." ifadesinin "... bu yönün dikkate alınmaması doğru olmayıp bozmayı gerektirir." şeklinde okunması söz konusu karardaki anlam eksikliğini giderecektir.
