DİLEKÇELERİN TEATİSİNDE DELİL OLARAK DAYANILAN DENETİM RAPORU BİR BÜTÜN OLARAK DEĞERLENDİRİLMELİDİR.
TÜRK MİLLETİ ADINA
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/773
KARAR NO : 2021/984
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 08/01/2019
NUMARASI : 2018/197 - 2019/28
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/07/2017
NUMARSI : 2015/107-2017/213
DAVACI : Y. Belediye Başkanlığı vekili Avukat G.Y.
DAVALILAR : 1- F.S. vekili Avukat S.K. 2- M.G.
Davacı Y. Belediye Başkanlığı vekili Avukat G.Y. tarafından, davalılar Fikret S. ve Musa G. aleyhine 19/03/2015 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı sebebiyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 06/07/2017 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 08/01/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararı sebebiyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalılardan Fikret S.’nın görevi esnasında görme engelli davalı Musa G.’ın fiilen işe gelmemesine rağmen çalışmasının olduğundan bahisle maaş ödemesi yapıldığını, durumun kurum denetçisi tarafından tespit edildiğini, haksız ve yersiz olarak maaş ödemesi yapılmasına sebebiyet verildiğini belirterek oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın ispatlanamadığından reddine karar verilmiştir.
Hükme karşı davacı vekili istinaf isteminde bulunmuş, bölge adliye mahkemesi ilgili dairesince; davacının istinaf başvurusu esastan reddedilmiş; karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davacı vekilinin dava dilekçesinde denetim raporuna ve tanık deliline dayandığı, mahkemece denetim raporunun eki niteliğinde olan belgeler, ifade tutanaklarının davacının dava dilekçesinde ve cevaba cevap dilekçesinde delil olarak belirtilmemiş olması sebebiyle değerlendirilmesinin usul hükümlerince mümkün olmadığını, dayanılan tanık delilinin de olay üzerinden geçen zaman dikkate alınarak davalı Musa G.’ın işe gitme olgusunun tanıklar tarafından hatırlanamayacağından bahisle dinlenilmesinden vazgeçilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Kurum tarafından düzenlenen denetim raporunun içeriğinin raporun eki niteliğinde olan ifade tutanakları, toplanan belgeler ve layihalarla hazırlandığı anılan denetim raporunun bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği aşikardır. Şu halde mahkemece, davacı yanın dayandığı delillerin toplanması talebinin usule uygun olmayan gerekçelerle reddedilmesi ve delillerin tam olarak toplanmadan eksik incelemeye dayalı hüküm tesis edilmesi doğru olmamıştır. Davacı yanın dayandığı delillerin usulüne uygun şekilde toplandıktan sonra mahkemece yapılacak inceleme sonucuna göre hüküm verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/1. maddesi uyarınca KALDIRILMASINA ve ilk derece mahkemesi kararının aynı Kanun’un 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
S.Demircioğlu M.Çakmak M.Erol H.Akdere S.Küçük
DİLEKÇELERİN TEATİSİNDE DELİL OLARAK DAYANILAN DENETİM RAPORU BİR BÜTÜN OLARAK DEĞERLENDİRİLMELİDİR.
TÜRK MİLLETİ ADINA
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/773
KARAR NO : 2021/984
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 08/01/2019
NUMARASI : 2018/197 - 2019/28
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Elazığ 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/07/2017
NUMARSI : 2015/107-2017/213
DAVACI : Y. Belediye Başkanlığı vekili Avukat G.Y.
DAVALILAR : 1- F.S. vekili Avukat S.K. 2- M.G.
Davacı Y. Belediye Başkanlığı vekili Avukat G.Y. tarafından, davalılar Fikret S. ve Musa G. aleyhine 19/03/2015 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı sebebiyle tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 06/07/2017 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 08/01/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararı sebebiyle tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davacı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi tarafından davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalılardan Fikret S.’nın görevi esnasında görme engelli davalı Musa G.’ın fiilen işe gelmemesine rağmen çalışmasının olduğundan bahisle maaş ödemesi yapıldığını, durumun kurum denetçisi tarafından tespit edildiğini, haksız ve yersiz olarak maaş ödemesi yapılmasına sebebiyet verildiğini belirterek oluşan zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın ispatlanamadığından reddine karar verilmiştir.
Hükme karşı davacı vekili istinaf isteminde bulunmuş, bölge adliye mahkemesi ilgili dairesince; davacının istinaf başvurusu esastan reddedilmiş; karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde; davacı vekilinin dava dilekçesinde denetim raporuna ve tanık deliline dayandığı, mahkemece denetim raporunun eki niteliğinde olan belgeler, ifade tutanaklarının davacının dava dilekçesinde ve cevaba cevap dilekçesinde delil olarak belirtilmemiş olması sebebiyle değerlendirilmesinin usul hükümlerince mümkün olmadığını, dayanılan tanık delilinin de olay üzerinden geçen zaman dikkate alınarak davalı Musa G.’ın işe gitme olgusunun tanıklar tarafından hatırlanamayacağından bahisle dinlenilmesinden vazgeçilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Kurum tarafından düzenlenen denetim raporunun içeriğinin raporun eki niteliğinde olan ifade tutanakları, toplanan belgeler ve layihalarla hazırlandığı anılan denetim raporunun bir bütün olarak değerlendirilmesi gerektiği aşikardır. Şu halde mahkemece, davacı yanın dayandığı delillerin toplanması talebinin usule uygun olmayan gerekçelerle reddedilmesi ve delillerin tam olarak toplanmadan eksik incelemeye dayalı hüküm tesis edilmesi doğru olmamıştır. Davacı yanın dayandığı delillerin usulüne uygun şekilde toplandıktan sonra mahkemece yapılacak inceleme sonucuna göre hüküm verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 373/1. maddesi uyarınca KALDIRILMASINA ve ilk derece mahkemesi kararının aynı Kanun’un 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
S.Demircioğlu M.Çakmak M.Erol H.Akdere S.Küçük
