EVLİLİKTEN İTİBAREN VERİLEN TÜM KAZANÇLARIN DİĞER EŞTEN İSTENMESİ DURUMUNDA GENEL MAHKEMELER GÖREVLİDİR.
T.C.
Y A R G I T A Y
2. Hukuk Dairesi
ESAS NO: KARAR NO:
2021/1267 2021/3007
TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I
DAVA TÜRÜ : Boşanma
TEMYİZ EDEN : Davalı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davalı kadın, dava dilekçesinde; evlilik tarihinden itibaren davacı erkek ile birlikte tarım işinde çalıştığını ve halı dokuduğunu, tüm kazançlarının davacı erkekte kaldığını iddia ederek 20.000,00 TL maddi tazminat talep etmiştir. Mahkemece, davalı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamında olmadığı kabul edilerek talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince kadının istinaf talebi bu yönden reddedilmiştir. Davalı kadının tazminat talebi Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesine göre boşanmanın feri niteliğinde değildir. Mahkemece, kadının bu talebi yönünden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için usulüne uygun olarak süre verilmesi (Harçlar Kanunu m. 30-32) ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi, aksi halde Harçlar Kanunu'nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.04.2021 (Çar.)
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ömer Uğur Gençcan Sedat Demirtaş Harun Can Erdem Şimşek Hatıran Alper
EVLİLİKTEN İTİBAREN VERİLEN TÜM KAZANÇLARIN DİĞER EŞTEN İSTENMESİ DURUMUNDA GENEL MAHKEMELER GÖREVLİDİR.
T.C.
Y A R G I T A Y
2. Hukuk Dairesi
ESAS NO: KARAR NO:
2021/1267 2021/3007
TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I
DAVA TÜRÜ : Boşanma
TEMYİZ EDEN : Davalı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların reddi ve nafakaların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Davalı kadın, dava dilekçesinde; evlilik tarihinden itibaren davacı erkek ile birlikte tarım işinde çalıştığını ve halı dokuduğunu, tüm kazançlarının davacı erkekte kaldığını iddia ederek 20.000,00 TL maddi tazminat talep etmiştir. Mahkemece, davalı kadının maddi tazminat talebi Türk Medeni Kanununun 174/1. maddesi kapsamında olmadığı kabul edilerek talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Davalı kadın tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, bölge adliye mahkemesince kadının istinaf talebi bu yönden reddedilmiştir. Davalı kadının tazminat talebi Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesine göre boşanmanın feri niteliğinde değildir. Mahkemece, kadının bu talebi yönünden nispi harcın peşin kısmının yatırılması için usulüne uygun olarak süre verilmesi (Harçlar Kanunu m. 30-32) ve görev hususu da düşünülerek deliller değerlendirilip sonucu uyarınca bir karar verilmesi, aksi halde Harçlar Kanunu'nun 30. maddesi gereğince işlem yapılması gerekirken, belirtilen hususlar gözetilmeden maddi tazminat talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.04.2021 (Çar.)
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ömer Uğur Gençcan Sedat Demirtaş Harun Can Erdem Şimşek Hatıran Alper
