T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/4094
KARAR NO : 2022/3465
TÜRK MİLLETİ ADINA
KARAR
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 30/03/2021
NUMARASI : 2021/179 - 2021/661
İLK DRC. MHK. : İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2017
NUMARASI : 2014/1564 - 2017/1337
DAVACI : A. Kargo Yurtiçi ve Yurtdışı Taşımacılık A.Ş. Vek. Av. M.T.
DAVALI : İ. Teknoloji Çözümleri Bilgisayar San. ve Tic. Ltd. Şti. Vek. Av. M.B.
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davacı yönünden istinaf başvurusunun reddine, davalı yönünden istinaf başvurusunun kısmen kabulüne yönelik verilen hüküm davalı vekilince duruşmalı, davacı vekilince duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili Avukat M.B. ile davacı vekili Avukat B.Ö.'un gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili ile davalı arasında düzenlenen 25/01/2013 tarihli yazılım lisans satış sözleşmesi ve 25/01/2013 tarihli yazılım bakım ve destek sözleşmesi gereğince toplam 369.244,42 TL ödeme yapıldığını, ancak işin teslim edilmediğini, sözleşmelerin feshedildiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 50.000,00 TL’nin temerrüt tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, mahkemece 21/05/2015 tarihli duruşmada verilen (1) nolu ara karar ile davacı vekilinin sözleşme bedeli doğrultusunda eksik harcı tamamlamasının istenmesi üzerine, her iki sözleşmenin toplam değeri olan 369.244,42 TL üzerinden tamamlama harcı yatırılmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkilinin sözleşmeye göre üzerine düşen edimleri yerine getirdiğini, feshin usulsüz olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davalı yüklenici tarafından yapılan iş bedeli hesaplanarak yapılan ödemeden düşülmüş ve davanın kısmen kabulüne, 218.865,00 TL'nin dava tarihi 30/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline dair verilen kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 30.03.2021 tarihli, 2021/179 Esas ve 2021/661 Karar sayılı kararı ile dava değerinin 50.000,00 TL olup, 04.06.2015 tarihinde dava değerinin ıslah yolu ile arttırıldığı gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun ise kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne, 218.865,00 TL'nin 50.000,00 TL'lik kısımına dava tarihinden itibaren avans faizi işletilmek suretiyle davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin kısmın reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışından kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekili dava dilekçesi ile fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 50.000,00 TL’nin tahsilini talep ve dava etmiş, ilk derece mahkemesinin 21/05/2015 tarihli duruşmada verilen (1) nolu ara kararı gereğince 369.244,42 TL üzerinden bakiye harcı ikmâl etmiştir. İstinaf mahkemesince davanın kısmi dava olup, dava değerinin ıslah yoluyla arttırıldığı kabul edilerek karar verilmesi doğru ise de; kısmi dava dilekçesindeki faiz isteminin ıslah ile arttırılan alacak tutarı için de geçerli olduğu gözden kaçırılarak yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır. Yapılan bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir. (Yargıtay İBK’nun 24.05.2019 tarih, 2017/8 Esas, 2019/3 Karar sayılı kararı)
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca davacı vekilinin temyiz itirazının kabulüyle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesinin 30.03.2021 tarih, 2021/179 Esas ve 2021/661 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasının A-3. bendinin 1. satırında yer alana “sadece” kelimesinin karardan çıkarılmasına, 2. satırında yer alan “itibaren” kelimesinden sonra gelmek üzere “168.865,00 TL’lik kısmına 04.06.2015 ıslah tarihinden itibaren” cümlesinin eklenmesine, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil olunan davacı lehine hükmedilen 3.815,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 21.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
M. KIYAK B. AYDOĞAN Ö. TURAN İ. KARA M. ÖZDEMİR
