TÜRK MİLLETİ ADINA
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/374
KARAR NO : 2021/1230
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Ankara 7. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2019
NUMARASI : 2018/443 - 2019/338
DAVACI : KOSGEB (Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve
Destekleme İdaresi Başkanlığı) vekili Avukat Ö.A.K.
DAVALILAR : 1- M.V.A. vekili Avukat M.C. 2- Ö.C. vekili Avukat A.K.
3- S.K. vekili Avukat Ç.E. 4- M.D. 5- T.Ö.
Davacı KOSGEB (Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı) vekili Avukat Ö.A.K. tarafından, davalılar Musa Volkan A. ve diğerleri aleyhine 28/02/2014 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; görevsizlik nedeni ile davanın usul yönünden reddine dair verilen 20/06/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, davalı kurum çalışanlarının ihmali davranışı sonucu oluştuğu ileri sürülen zarar nedeniyle başlatılan takibe yönelik itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların KOSGEB’de görevli olduğunu, KOSGEB müfettişi tarafından düzenlenen soruşturma raporunda, bir kısım işlemlerin yapılması sırasında görevlerini ihmal etmeleri nedeniyle kurum zararının oluştuğu ve söz konusu zararın davalılardan tahsil edilmesi gerektiğinin belirtilmesi üzerine toplam 26.578,60 TL alacağın tahsili için davalılar aleyhine Ankara 4. İcra Müdürlüğü'nün 2013/18.09 Esas sayılı dosyası ile başlatılan icra takibinin davalıların itirazı üzerine durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına, davalılar aleyhine %40'tan az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece verilen 27/11/2014 tarihli, 2014/134 Esas, 2014/574 Karar sayılı ilk kararda; iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın görev nedeniyle reddine karar verilmiştir. Kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 19/12/2017 tarihli, 2017/9416 Esas, 2017/12861 Karar sayılı ilamı ile mahkemece kısa kararda; “davanın yargı yolu nedeni ile reddine’’ karar verilmişken, gerekçeli karar ve hüküm fıkrasında; “İş Mahkemeleri’nin görevli olduğundan bahisle görevsizlik nedeniyle davanın reddine’’ karar verilmiş olmasının yasal düzenlemelere aykırı olduğu gerekçesiyle mahkemece verilen ilk kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma kararına uyan mahkemece verilen 20/06/2019 tarihli, 2018/443 Esas, 2019/338 Karar sayılı son kararda; iş mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın görev nedeniyle usulden reddine karar verilmiş olup, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı kuruma ilişkin mevzuat incelendiğinde; 15/07/2018 tarihli 30479 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 4 sayılı Bakanlıklara Bağlı, İlgili, İlişkili Kurum ve Kuruluşlar ile Diğer Kurum ve Kuruluşların Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 224. maddesinde “Ülkenin ekonomik ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanmasında küçük ve orta ölçekli işletmelerin payını ve etkinliğini artırmak, rekabet güçlerini ve düzeylerini yükseltmek, sanayide entegrasyonu ekonomik gelişmelere uygun biçimde gerçekleştirmek amacıyla Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı kurulmuştur. Kuruluşun kısa adı KOSGEB’dir. KOSGEB, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı ile ilgili, tüzel kişiliği haiz, özel bütçeli bir kamu kuruluşu olup bütün işlemlerinde özel hukuk hükümlerine tabidir.” hükmü yer almaktadır.
Anılan Kararnamenin Personel Rejimi başlıklı 235. maddesinin 1. fıkrasının incelenmesinde “Başkanlığın asli personeli, 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 27 nci maddesine göre istihdam edilen sözleşmeli personeldir. (Ek cümle:RG-26/12/2019-30990-CK-55/2 md.) Bu şekilde istihdam edilen personel 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine tabidir.” hükmünün yer aldığı anlaşılmaktadır.
Dosyanın incelenmesinde; davalı personellerin 4 sayılı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin KOSGEB’in Personel Rejimini düzenleyen 235’inci maddesi gereğince İdari Hizmet Sözleşmesi ile istihdam edilmekte olduğu, söz konusu İdari Hizmet Sözleşmesinin İş Kanunu hükümlerince düzenlenmiş bir iş sözleşmesi olmadığı, 3624 sayılı Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı Teşvik ve Muafiyetleri Kanunu’nun 18. maddesi gereğince davacı kurumda çalışan personelin 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi olmadığı, ancak emekli kesenek ve kurum karşılıklarının 5510 sayılı Kanun’un 4. maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine göre (Mülga T.C. Emekli Sandığı iştirakçisi) yatırıldığı anlaşılmıştır.
Görev konusu kamu düzenine ilişkin olup, mahkemece kendiliğinden dikkate alınmalıdır. İş mahkemelerinin görev alanı 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 1. maddesinde belirtilmiştir. Somut olayda, davalılar ile davacı KOSGEB arasında işçi ve işveren ilişkisi bulunmamaktadır.
Şu halde, uyuşmazlığın çözümünde asliye hukuk mahkemeleri görevlidir. Mahkemece, işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile iş mahkemesinin görevli olduğundan bahisle görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 17/03/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan V. Üye Üye Üye Üye
M.Çakmak S.Arslan M.Erol Y.Yılmaz S.Küçük
