KURAL OLARAK KİRACININ VE ÖDÜNÇ ALANIN İSTİHKAK DAVASI AÇMA HAKKI YOKTUR.

KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesinde yayınlanan tüm içerik telif yasaları ve Türk Patent Enstitüsü kapsamında koruma altındadır. KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesinde paylaşılan Yargıtay Kararları’nın kullanımından doğabilecek zararlar için KARAMERCAN HUKUK Bürosu hiçbir sorumluluk kabul etmez. www.karamercanhukuk.com/blog_yargitay.php internet adresinde paylaşılan Yargıtay Kararları’nın link verilmeden bir başka anlatımla www.karamercanhukuk.com internet adresinden alındığı belirtilmeksizin kopyalanması, paylaşılması ve kullanılması YASAKTIR. KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesini ziyaret etmekle, yukarıda belirtilen kullanım şartlarını kabul etmiş sayılırsınız.


16 Kas
2022

Yazdır

T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi

ESAS NO       : 2022/1735 
KARAR NO    : 2022/7291

T Ü R K  M İ L L E T İ  A D I N A

Y A R G I T A Y   İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ          :
 Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
TARİHİ                    : 22/12/2021
NUMARASI            : 2021/1454 - 2021/2012
DAVACI                  : 3. Kişi    : A. Endüstri Ürünleri İnşaat Pazarlama Sanayi Ve Ticaret Anonim Şirketi
DAVALI                  : Alacaklı  : O. Bank Anonim Şirketi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki 3. Kişi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi Ahmet Güleç tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :

Davacı üçüncü kişi vekili dava dilekçesinde, 16-17.11.2017 tarihlerinde haczedilen bir kısım makinelerin finansal kiralama sözleşmesi ile kiralandığını, diğer bir makinenin ve kalıpların dava dışı üçüncü kişi E. Tasarım İnş. ve Yapı Mal. San. ve Tic. Ltd. Şti.’den kiralandığını, yine kasada haczedilen 8.000 USD’nin de dava dışı üçüncü kişi Yılmaz Y.’ya ait olduğunu, emaneten kasada durduğunu ileri sürerek istihkak iddiasının kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı alacaklı vekili cevap dilekçesinde, finansal kiralama nedeni ile kiracılık sıfatına dayanılarak istihkak iddiasında bulunulamayacağını, dava dışı E. Tasarım Ltd. Şti. yönünden de kiracılık sıfatına dayanılarak istihkak iddiasında bulunulamaycağını, yine haczedilen para yönünden de Yılmaz Y.’nın dava açması gerektiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.

İlk derece mahkemesince, takip borçlusunun iflas ettiği ve iflas kararının kesinleştiği, istihkak davasında geçerli haczin bulunmasının dava şartı olduğu, İİK’nun 193/2. maddesi gereğince iflas kararının kesinleşmesi ile takiplerin düştüğü gerekçesi ile konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, davacı üçüncü kişi tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf talebinin HMK’nun 353/1-b(1) maddesi gereğince esastan reddine karar verildiği görülmüştür.

Dava, üçüncü kişinin İİK'nin 96. maddesine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.

Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;

İİK'nin 96/1. maddesinde, üçüncü kişinin haczedilen mal ve hak üzerinde mülkiyet veya rehin hakkına dayanarak istihkak davası açabileceği öngörülmüştür. Gerek doktrinde ve gerekse Yargıtay uygulamasında “mülkiyet ve rehin hakları” sözcüklerinin sınırlandırıcı anlam taşımadığı, ayrıca sınırlı ayni haklara, tapuya şerh verilmiş kişisel haklara, hapis hakkına, mülkiyeti muhafaza sözleşmesine, intifa hakkına dayanarak da istihkak davası açılabileceği kabul edilmektedir.

Ancak somut olayda, davacı yukarıda yazılı haklara değil, haczedilen mahcuzlar yönünden kiracılık sıfatına, haczedilen para yönünden ise ödünç sözleşmesine dayanmıştır. Kural olarak kiracının ve ödünç alanın istihkak davası açma hakkı yoktur. Diğer bir deyişle borç ilişkisinden kaynaklanan şahsi haklar sözleşmenin tarafı olmayan kişilere karşı ileri sürülemez. Bu durumda, davacı üçüncü kişinin davacı sıfatı (aktif husumet ehliyeti) olmadığından davanın usulden reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.

Kabule göre de alacaklı lehine nispi vekalet ücreti verilmesi yerinde olmayıp, davanın usulden reddi halinde maktu vekalet ücretine hükmedilmelidir.

SONUÇ : Davacı üçüncü kişi vekilinin temyiz isteminin kısmen kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nun 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nun 373/1. maddesi uyarınca, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi'nin 22.12.2021 tarih ve 2021/1454 E. - 2021/2012 K. sayılı kararının (KALDIRILMASINA), Gebze 1. İcra Hukuk Mahkemesi'nin 15.06.2021 tarih ve 2019/553 E. - 2021/329 K. sayılı kararının (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine, 15/06/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.

Başkan           Üye                 Üye                    Üye               Üye
A. TUNCAL     G. HEYBET    Dr. S. MUTTA     İ. YAVUZ      A. AYAN