T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/229
KARAR NO : 2021/1399
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 02/01/2019
NUMARASI : 2018/2547 - 2019/3
DAVACI : A.G.
DAVALI : Pendik Vergi Dairesi Müdürlüğü
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Samsun 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2018
NUMARASI : 2015/289 - 2018/159
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 03/11/2015 tarihinde verilen dilekçeyle mirasın hükmen reddi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 27/03/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
KARAR
Dava, mirasın hükmen reddi isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, 18.02.2004 tarihinde vefat eden muris Ali G.’in terekesinin borca batık olduğunun tespiti ile mirasın hükmen reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1.Hukuk Dairesi davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Mirasın hükmen reddine ilişkin olarak açılan davalarda, murisin ölüm tarihi itibariyle terekesinin açıkça borca batık olup olmadığının ve mirasçıların terekeyi kabul anlamına gelen işlemler yapıp yapmadıklarının araştırılması gerekmektedir. Yasal mirasçılar, terekenin olağan yönetimi niteliğinde olmayan veya miras bırakanın işlerinin yürütülmesi için gerekli olanın dışında işleri yapmamış olmaları veya terekeyi sahiplenmemiş bulunmaları halinde terekenin ölüm tarihinde borca batık olduğu yönünde tespit kararı verilmesini süreye tabi olmaksızın isteyebilirler. Murisin ödemeden aczi ölüm tarihine göre belirlenir. Ölüm tarihi itibariyle, murisin tüm malvarlığı terekenin aktifini, tüm borçları ise terekenin pasifini oluşturur. Terekenin pasifinin aktifinden fazla olması terekenin ödemeden aczini ve dolayısıyla da terekenin borca batık olduğunu gösterir (TMK m. 605/2).
Somut olayda, dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden mirasçı davacının muris Ali G.’e ait borç için 13.05.2011 tarihinde yapılandırma taahhüdünde bulunmuş ardından 30.06.2011 ile 31.03.2014 tarihleri arasında 1.437,36 TL ödeme yaparak terekeyi benimsemiştir. Türk Medeni Kanununun 610/2. maddesi gereğince, mirasçı olarak tereke işlemlerine karışan, terekenin olağan yönetimi niteliğinde olmayan veya miras bırakanın işlerinin yürütülmesi için gerekli olanın dışında işler yapan ya da tereke mallarını gizleyen veya kendisine mal eden mirasçı, mirası reddedemez. O halde, mahkemece terekeyi benimsediği kabul edilerek davacı Ayfer G. hakkında davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK 373/1. maddesi gereğince Samsun Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 04.10.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
H. ONAT A. TARTICI S. ARSLAN M. EROL M. AKGÜN
ÇEVİKBAŞ
İÇTİHAT YORUMU : “Murisin vergi borcunu ödemek terekeyi sahiplenmek anlamına gelir” şeklindeki Yargıtay 14. Hukuk Dairesi’nin 28 Mayıs 2019 tarihli kararına karşı karar düzeltme kanun yoluna başvurulmuş olup Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 01 Mart 2021 tarihli kararının ek gerekçesinde “Kaldı ki, davacı mirasçılar tarafından ödendiği ileri sürülen borç miktarı tereke pasifine göre cüzi bir miktar olup, mirasçıların kendi malvarlığından ödemiş olmalarına göre ödeme işleminin olağan işlemlerden olduğu, cüzi kısım borçlarının davacılar tarafından ödenmesinin terekeyi kabullenme olarak değerlendirilemeyeceği gözetilmeden bu hususların davanın reddi gerekçesi olarak görülmesi doğru olmadığı gibi ödeme cüzi bir miktar olmasa dahi ödemeyi yapan mirasçılar tespit edilmeksizin tüm davacılar yönünden terekenin benimsendiği kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması da doğru değildir.” şeklinde görüş ifade edilmiştir.
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 01 Mart 2021 tarihli kararındaki “tereke pasifine göre cüzi bir miktar” görüşü doğrultusunda, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 04 Ekim 2021 tarihli kararında somut olayda, murisin terekesinin pasifine göre 1.437,36 TL tutarındaki ödeme “cüzi bir miktar ise” 04 Ekim 2021 tarihli kararına katılmak mümkün olmakla birlikte, somut olayda murisin terekesinin pasifine göre 1.437,36 TL tutarındaki ödeme “cüzi bir miktar değil ise” 04 Ekim 2021 tarihli kararına katılmak mümkün değildir.
