T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
ESAS NO : 2014/6-1404
KARAR NO : 2016/1074
Y A R G I T A Y İ L A M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir 7. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2014
NUMARASI : 2014/373 - 2014/474
DAVACI : H.T.Y. vekilleri Av. Ö.F.G., Av. E.G., Av. S.E.E.
DAVALI : S. Tekstil Tur. San. Ve Tic. Ltd. Şti. vekilleri Av. M.F.T. ve diğerleri
Taraflar arasındaki “kira bedelinin tespiti” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İzmir 7. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 05.02.2013 gün ve 2011/1197 E., 2013/74 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi’nin 11.02.2014 gün ve 2013/6136 E., 2014/1392 K. sayılı kararı ile;
(Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, aylık kira bedelinin brüt 6.000 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı ve davacı vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
1- Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve taktirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin vekalet ücreti ve yargılama giderine ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Dava dilekçesinde; aylık kira bedelinin 8.000 TL olarak tespiti istenilmiş, mahkemece hak ve nesafet uygulaması ile davanın kısmen kabulüyle aylık kira bedelinin brüt 6.000 TL olarak tespitine karar verilmiştir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9/1. maddesi uyarınca kira tespiti davalarında vekalet ücretinin tespit edilen yıllık kira bedeli üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanarak hüküm altına alınması gerekmektedir. Mahkemece, davacının talep ettiği aylık kira bedeli ile mahkemece hükmedilen aylık kira miktarı arasındaki farkın 12 ile çarpımı sonunda bulunan miktara tarifenin 9/1. maddesi gereğince davalı yararına vekalet ücreti verilmesi gerekirken davalı yararına fazla vekalet ücreti verilmesi doğru değildir.
Ayrıca, dava kabul ve reddedilen kısımların oranı doğrultusunda yargılama giderlerinin davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken, mahkemece oranlama hesabında hata yapılarak davalıdan daha düşük yargılama gideri tahsiline karar verilmesi de doğru değildir.)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair kararını taraf vekilleri temyiz etmiştir. Özel Dairece davacının temyizinin kısmen kabulü ile karar davacı yararına bozulmuş; davalı vekilinin temyiz itirazları ise tümüyle reddedilmiştir.
Mahkemece önceki karardaki gerekçeler tekrarlanmak suretiyle direnilmiş; direnme kararını davalı vekili temyiz etmiştir.
Hukuk Genel Kurulunda yapılan görüşmeler sırasında işin esasının incelenmesine geçilmeden önce direnme kararını temyiz eden davalı vekilinin ilk karara ilişkin temyiz itirazlarının Özel Dairece reddedilmiş olması ve Yerel Mahkemece davalı yararına fazla vekalet ücreti verilmesi ve davalıdan daha düşük yargılama giderinin tahsiline karar verilmesinin isabetsiz olduğuna yönelik bozma nedenine karşı direnme kararı verilmesi karşısında, direnme kararının niteliği ve temyiz edenin sıfatına göre davalı vekilinin direnme kararını temyizde hukuki yararı bulunup bulunmadığı, bu bağlamda temyiz isteminin reddine karar verilmesinin gerekip gerekmediği hususu ön sorun olarak tartışılmıştır.
Mahkemenin ilk hükmünü temyiz edip, bu istemi Özel Dairece reddedilen taraf yönünden karar kesinleşmiş olmakla, artık bu tarafın direnme kararını temyizde de hukuki yararı bulunmamaktadır.
Somut uyuşmazlığın incelenmesinde, direnme kararını temyiz eden davalı vekili ilk hükmü temyiz etmiş; adı geçenin temyiz itirazları Özel Dairece değerlendirilerek reddedilmiştir.
Şu hale göre hakkında hüküm kesinleşen davalının direnme kararını temyizde hukuki yararı olduğundan söz edilemez.
Açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.
