T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2886
KARAR NO : 2019/7804
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 11. HUKUK DAİRESİ
TARİHİ : 02/05/2019
NUMARASI : 2018/1417 - 2019/659
DAVACI : SERMAYE PİYASASI KURULU
DAVALILAR : 1- H.T.
2- V.Z.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Kahramanmaraş 5. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 26/04/2018 tarih ve 2018/171 E - 2018/184 K. sayılı kararın davalılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince verilen 02/05/2019 tarih ve 2018/1417 E - 2019/659 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı E. Telek. Enerji Tek. A.Ş.'nin 11.07.2013 - 02.04.2014 tarihleri arasında yönetim kurulu başkanının davalı Halil T. ve yardımcısının ise diğer davalı olduğunu, dava dışı şirkete ait çek yapraklarının davalıların imzalarıyla keşide edildiğini, davalı Veli Z. lehine keşide edilen çeklerin dava dışı şirketin faaliyetiyle ile ilgisi bulunmayan iş ve işlemlerde kullanılarak başka şahıslara ciro edildiğini, çeklerin tamamının karşılıksız çıktığını, davalıların dava dışı şirket adına karşılıksız çek keşide ederek sermaye ve malvarlığı kaybına uğramasına neden olduğunu, halka açık dava dışı şirketin 7.320.991,11 TL haksız ve usulsüz yükümlülük altına sokulduğunu, SPK 21. maddesine göre halka açık şirketlerde kâr yada malvarlıklarının azaltılarak kazanç aktarımında bulunulmasının yasak olduğunu, aynı Kanunun 94. maddesine göre davacının dava ehliyetine sahip olduğunu ileri sürerek şimdilik 70.000 TL'nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, her ne kadar İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesince yetkisizlik kararı verilmişse de, TTK'nın 561. maddesinin seçimlik yetki kuralına ilişkin olduğu, davanın SPK 21. maddesine göre açıldığı, TTK'nın 561. ve HMK'nın 14/2. maddesinin dava konusu olaya uygulanamayacağı, davalı tarafından yetki itirazında bulunulmadığı gerekçesiyle dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine, davaya bakmaya İstanbul 18. Asliye Ticaret Mahkemesinin yetkili olduğunun tespitine, mahkemeler arasında olumsuz yetki uyuşmazlığı oluştuğundan yargı yerinin belirlenmesi için dosyanın Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili istinaf etmiştir.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davanın SPK 21 ve 94. maddelerinden kaynaklandığı, anılan düzenlemenin TTK'nın 553. maddesine göre özel bir düzenleme içerdiği ve olaya TTK'nın 561. maddesindeki yetki kuralının uygulama yerinin bulunmadığı, davanın tarafları dikkate alındığında özel hukuk tüzel kişilerinin ortaklık veya üyelik ilişkileriyle ilgili davalarda kesin yetki kuralı getiren 6100 sayılı HMK'nın 14/2. maddesinin de uygulanmasının mümkün olmadığı, davalıların yetki itirazının bulunmadığı, davaya bakmaya İstanbul Ticaret Mahkemesinin yetkili olduğu gerekçesiyle davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekili temyiz etmiştir.
İlk derece mahkemeleri tarafından verilen yetkisizlik kararlarına karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine, Bölge Adliye Mahkemeleri tarafından kararın doğru bulunup, başvurunun esastan reddine karar verilmesi halinde, bu karara karşı temyiz kanun yoluna başvurulup başvurulamayacağı hususunda 6100 sayılı HMK’da açık bir düzenleme bulunmamaktadır. Ancak, HMK’nın 353/1-a/3. maddesi ile, mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, davanın esası incelenmeden, dosyanın görevli veya yetkili mahkemeye gönderilmesine, duruşma yapmadan kesin olarak karar verileceği hüküm altına alınmıştır. Aynı şekilde HMK'nın 362/1-c maddesi ile de yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir. Zikredilen yasa hükümleri amacına uygun olarak yorumlandığında, HMK’nın Bölge Adliye Mahkemelerine yetkiye ilişkin olarak dosyayı asıl yetkili mahkemeye gönderebilme yetkisini de taşıyan kesin nitelikte karar verme yetkisi tanıdığı görülmektedir. Bu nedenle yasada yetki hususunun en geç Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu durumda, yetki hususunu inceleyen Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı sonucuna varılmalıdır. (Dairemiz’in 17.06.2019 tarih 2019/1662 - 2019/4512 sayılı kararı)
Şu halde, yetkisizlik nedeniyle dava dilekçesinin reddine dair verilen ilk derece mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince yerinde görülmeyerek esastan reddine dair verilen 02/05/2019 tarih 2018/1417 - 2019/659 sayılı kararı kesin olup temyiz edilemez. Bu itibarla, davalı vekilinin temyiz başvurusunun reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 04/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Ahmet ÖZGAN M. U. TARHAN A. ORHAN M. CEBECİ Ş. KAZDAL
