T.C.
YARGITAY
7. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2021/7503
Karar No : 2023/1950
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 28.09.2021
SAYISI : 2020/887 E., 2021/1305 K.
Taraflar arasındaki ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı asıl ve birleştirilen davada davacılar vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, 04.04.2023 tarihinde duruşma yapılmasına ve duruşma gününün taraflara davetiye ile bildirilmesine karar verilmiştir.
Belli edilen günde temyiz eden asıl ve birleştirilen davada davacılar adına Avukat S.B. ile diğer taraftan asıl ve birleştirilen davada davalı adına Avukat G.U. geldi. Başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Gelenlerin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra açık duruşmanın bittiği bildirildi. İşin incelenerek karar bağlanması için Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlenerek dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Asıl davada davacılar vekili; tarafların paydaş olduğu dava konusu taşınmazın önceden birlikte kiraya verilirken 2015 yılının Ağustos ayından beri davalının fiili engellemesi nedeniyle kiraya verilemediğini, taşınmaza bu yerin kiralık olmadığına dair yazı asması ve taşınmazın yeni kiracılara gösterilmesine engel olması nedeniyle davacıların kira kaybına uğradığını belirterek ecrimisil talep etmiş, birleştirilen davalarda ise takip eden dönemler için ecrimisil talep edilmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili, davacılardan Mehmet ve Halim’in eşinin bu yerde hakkı olmamasına rağmen müvekkilinden habersiz kira sözleşmesi yaptığını, dava konusu taşınmazın mevcut haliyle projeye aykırı olduğunu, projeye uygun hale getirildikten sonra kiraya verilmesi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda esas ve karar sayısı belirtilen kararı ile; dava konusu taşınmazın tarafların paylı mülkiyetinde bulunduğunu, 06.05.1955 tarihli 12/18 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında ifade edildiği üzere, davacıların kira sözleşmesi hususunda pay ve paydaş çoğunluğunu sağladığı, davalının rızasına ve icazetine ihtiyaçlarının bulunmadığı, bu haliyle geçerli bir kira sözleşmesi akdedebilecekleri, bu durumun tek yaptırımının rıza göstermeyen davalı tarafın kira akdi ile bağlı olmayacağı ve bu sözleşme çerçevesinde bir hak talep edemeyeceğinin olduğu, bu nedenle davacıların yoksun kaldıkları kirayı davalı taraftan talep edemeyecekleri gerekçesiyle hem asıl hem de birleştirilen dosyalarda davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacılar vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece davanın doğru anlaşılmadığını, davacılar pay ve paydaş çoğunluğunu sağlasa da davalının fiili engellemeleri ve olumsuz davranışları nedeniyle taşınmazın kiraya verilemediğini, tanık beyanlarının da bu doğrultuda olduğunu, davalının projeye aykırılık nedeniyle kiraya vermek istememesinin kötü niyetli olduğunu belirterek ilk derece mahkeme kararının kaldırılmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda esas ve karar sayısı belirtilen kararı ile ilk derece mahkemesince yazılı gerekçeyle davanın reddedilmesinde isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacıların istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacılar vekili duruşmalı olarak temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacılar vekili yukarıda IV-B bölümünde belirtilen istinaf sebepleri ile kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Asıl ve birleştirilen davalar, kira kaybı nedeniyle açılan tazminat talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,
2. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun, “İyiniyetli olmayan zilyet bakımından” başlıklı 995 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Somut olayda, tarafların paydaş olduğu dava konu taşınmazın kiraya verilmek istenmesine rağmen davalının fiili engellemesi nedeniyle verilemediğinden davacıların kira kaybına uğradığı iddia edilmektedir.
2. Mahkemece dinlenen davacı tanıklarının beyanına göre, davalının mevcut kiracıyla tartışması nedeniyle kiracının taşınmazı tahliye ettiği, davalının taşınmaza kiralık olmadığına dair yazı astığı, içine masa ve sandalye koyarak kullandığı, her yerde bu taşınmazın kiraya verilmeyeceğini belirterek muhtemel kiracıları engellediği anlaşılmakla davalı kendi kusuruyla ve fiilen engel olması nedeniyle dava konusu taşınmazdan kira elde edilmesine engel olduğundan tazminat miktarı belirlenerek hükmedilmesi gerekirken mahkemece davacıların pay ve paydaş çoğunluğuna sahip olması nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle,
1. Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının yukarıda V-C-3 bölümünde belirtilen sebeplerle BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
8.400,00 TL Yargıtay duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.04.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Hikmet Onat Suna Türe Gülfem Saygılı Mustafa Erol Necmi Apaydın
