T.C.
YARGITAY
12. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2022/9839
Karar No : 2023/3185
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 09.06.2022
SAYISI : 2021/1726 - 2022/1443
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki taraflarca istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi Büşra Canan Tosun tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Borçlunun temyiz isteminin incelenmesinde;
2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01.01.2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk Lirası'na, 01.01.2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01.01.2022 tarihinden itibaren de yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Temyiz, 38.530,31 TL'ye ilişkindir.
Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu değerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.
5311 sayılı Kanunla değişik İİK'nın 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı kanunun 352. maddesi uyarınca temyiz başvuru talebinin (REDDİNE),
2- Alacaklının temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Borçlu şirketin, İcra Mahkemesine başvurusunda; Ankara 1. İcra Müdürlüğü'nün 2017/2004 Esas sayılı dosyasından alacaklı Metin Yıldız tarafından aleyhine ilamlı icra takibi başlatıldığını, kendisinin de alacaklı hakkında Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 15.05.2019 tarihli 2015/335 Esas, 2019/366 Karar sayılı ilamı ile dava açtığını ve lehine alacağa hükmedildiğini, iş bu ilamda hükmedilen alacakların takip dosyasındaki borç tutarından takas mahsup edilmesine dair taleplerinin İcra Müdürlüğünce reddedildiğini belirterek icra müdürlük kararının kaldırılmasını talep ettiği, mahkemece bilirkişi raporu doğrultusunda şikayetin kabulüne karar verildiği, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı alacaklı ve borçlu tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine hükmedildiği, borçlu ve alacaklı tarafından temyiz yasa yoluna başvurulduğu ve alacaklının takasa konu ilamın ortadan kaldırıldığından takas şartlarının oluşmadığı iddiası ile kararın bozulmasını talep ettiği görülmektedir.
HGK'nın 12.10.1994 tarih ve 1994/251-593 sayılı kararında da benimsendiği üzere dar yetkili icra mahkemesinin yargılama usulü göz önünde tutulduğunda takip hukuku bakımından takas ve mahsup iddiası kural olarak;
1- Takasa konu alacağın İİK'nın 68. maddesindeki belgelere dayalı bulunması veya,
2- Bu alacakla ilgili olarak icra takibinin yapılmış ve takibin kesinleşmiş olması ya da,
3- Alacağın ilama bağlanması hallerinde nazara alınabilir.
Bir alacağın ilama bağlanmış olması halinde, takas ve mahsuba konu edilebileceği tartışmasız olup, takas ve mahsup yapılabilmesi için ilamın kesinleşmesi de zorunlu değildir. İlama dayalı takas itirazı, İcra Mahkemesinde her zaman ileri sürülebilir.
Yukarıda açıklandığı üzere; takas mahsup talebinde bulunabilmek için alacağın ilama bağlanması yeterli olup bu ilamın kesinleşmesi gerekmemekte ise de, somut olayda borçlunun takas ve mahsup talebinde bulunduğu mahkeme ilamının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi'nin 27. Hukuk Dairesi'nin 06.04.2022 tarihli 2020/476 Esas, 2022/378 Karar sayılı ilamı ile ortadan kaldırıldığı görülmektedir.
O halde, borçlunun takas mahsup talebine dayanak teşkil eden mahkeme ilamının temyize konu Bölge Adliye Mahkemesi kararından önce kaldırılmasına karar verilmiş olması dikkate alınarak istemin esasının incelenmesi ve oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinden Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılarak İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması gerekmiştir.
Sonuç : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerle 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesinin göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca, temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesinin 09.06.2022 tarih ve 2021/1726 E. - 2022/1443 K. sayılı kararının ORTADAN KALDIRILMASINA, Ankara 16. İcra Hukuk Mahkemesinin 26.5.2021 tarih ve 2020/1051 E. - 2021/519 K. sayılı kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 09.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
A. TUNCAL N. ŞİMŞEK G. HEYBET M. T. UYAR A. AYAN
