TEMERRÜT NEDENİYLE TAHLİYE İSTEMİNE DAYALI DAVADA KESİN YETKİ KURALI GEÇERLİ DEĞİLDİR.

KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesinde yayınlanan tüm içerik telif yasaları ve Türk Patent Enstitüsü kapsamında koruma altındadır. KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesinde paylaşılan Yargıtay Kararları’nın kullanımından doğabilecek zararlar için KARAMERCAN HUKUK Bürosu hiçbir sorumluluk kabul etmez. www.karamercanhukuk.com/blog_yargitay.php internet adresinde paylaşılan Yargıtay Kararları’nın link verilmeden bir başka anlatımla www.karamercanhukuk.com internet adresinden alındığı belirtilmeksizin kopyalanması, paylaşılması ve kullanılması YASAKTIR. KARAMERCAN HUKUK Bürosu internet sitesini ziyaret etmekle, yukarıda belirtilen kullanım şartlarını kabul etmiş sayılırsınız.


22 Ock
2018

Yazdır

T.C.
YARGITAY    
3. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI

ESAS NO       : 2017/5669
KARAR NO    : 2017/15129

Y A R G I T A Y   İ L A M I

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ           :
ANTALYA 3. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ                     : 04/11/2015
NUMARASI             : 2015/509 - 2015/1521
DAVACI                   : M. İNŞAAT TURİZM A.Ş. VEK. AV. G.O.K.
DAVALI                   : G.Y. VEK. AV. S.M.

Taraflar arasındaki itirazın iptali ve kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın yetki yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y  K A R A R I

Davacı, 25.12.1999 başlangıç tarihli 99 yıl süreli kira sözleşmesi ile eski malik K. Otelcilik Turizm A.Ş. tarafından 99 yıllığına davalıya kiralandığını ve kira sözleşmesinin Tapu Sicil müdürlüğüne şerh verildiğini, daha sonra belirtilen yerinde bulunduğu Antalya Kemer ilçesi 1.5 ada 19 ve 20 parsel nolu taşınmazların tüm bağımsız bölümlerinin davacı şirket tarafından satın alındığını, bu nedenle dava konusu bağımsız bölümü de kapsar şekilde söz konusu parsel üzerinde davacının tek başına mülkiyet hakkını elinde bulundurduğunu davaya konu meskenin bulunduğu sitenin doğal olarak yöneticisi olduğunu, buna göre davacı tarafından belirlenen kiralananın da bulunduğu yeri kapsar şekilde küçük villaların aidatlarının 700 TL, büyük villaların aidatlarının 800 TL olarak belirlendiğini, belirlenen aidat ve yönetim gideri miktarlarının davalı tarafından ödenmediğini, bunun üzerine davalı hakkında malik ve yönetici sıfatıyla icra takibi başlattıklarını, TBK 315. maddesi gereğince yan giderleri ödememenin de temerrüt nedeniyle tahliye nedeni olarak düzenlendiğini, davalının haksız yere takibe itiraz ettiğini, dava konusu taşınmazda davacının tek başına yönetici olması nedeniyle söz konusu takipte davalı yönünden tahakkuk eden aidat ve yönetim giderleri alacaklarının talep edildiğini, bu miktarların ödenmemesi nedeniyle tahliyenin istendiğini belirterek gönderilen ödeme emrine rağmen 30 günlük yasal sürede davalının belirtilen yönetim gideri ve aidat giderlerini ödememesi nedeniyle itirazın iptali ve davalının taşınmazdan tahliyesini talep etmiştir. 

Davalı, davanın reddini savunmuştur. 

Mahkemece, davalı tarafından yetki itirazında bulunulmadığı halde, kiralananın Antalya ili Kemer ilçesi K. Mevkinde bulunduğu, Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi uyarınca taşınmazın bulunduğu yer mahkemesinin kesin yetkili olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Somut olayda uyuşmazlık; mahkemenin kendiliğinden yetkisizlik kararı verip vermeyeceği noktasında toplanmaktadır. 

Yetki itirazında bulunmak için HMK'nun 19/2. maddesi gereğince "Yetkinin kesin olmadığı davalarda, yetki itirazının, cevap dilekçesinde ileri sürülmesi gerekir. Yetki itirazında bulunan taraf, yetkili mahkemeyi, birden fazla yetkili mahkeme varsa seçtiği mahkemeyi bildirir. Aksi takdirde yetki itirazı dikkate alınmaz."

HMK.nun 19/4.maddesinde; "Yetkinin kesin olmadığı davalarda, davalı, süresi içinde ve usulüne uygun olarak yetki itirazında bulunmazsa, davanın açıldığı mahkeme yetkili hale gelir" hükmü getirilmiştir. 

O halde, somut olayda, uyuşmazlık kira alacağının tahsili ve T.B.K'nun 315. maddesine dayalı temerrüt nedeniyle tahliye istemine ilişkin olup kamu düzenine ilişkin kesin bir yetki kuralı olmadığına göre, mahkemece kendiliğinden yetkisizlik kararı verilemeyeceği ortadadır. Mahkemece; bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın doğrudan yetkisizlik kararı verilmesi usule ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK'nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 02.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.                         

Başkan                   Üye                     Üye                       Üye                   Üye
M. DUMAN             A. KOÇAK          M. ÖZER               H. KANIK          E. ATEŞ