T.C.
YARGITAY
2. HUKUK DAİRESİ
Esas No : 2023/2519
Karar No : 2023/5205
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
Y A R G I T A Y İ L Â M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
TARİHİ : 14.12.2022
SAYISI : 2021/1296 E., 2022/1911 K.
Taraflar arasındaki boşanma davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve boşanmanın fer'ilerine karar verilmiştir.
Kararın taraflarca istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraflarca temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı kadın vekili dava dilekçesinde özetle; kadının erkeğin tabletinde Göksu isimli bir kadının ve ismi belli olmayan birçok farklı kadının fotoğraflarını, whatsapp yazışmalarını ve banka havale dekontlarını gördüğünü, bunu erkeğe sorduğunda Göksu isimli kadının geçmişte kaldığını, ayrıldıklarını söylediğini, Göksu isimli kadının kadına instagramdan mesaj göndererek kocasını başından almasını, erkeğin kendi evinden çıkmadığını, kadını boşamayı düşündüğünü söylediğini, kadın mesajları erkeğe gösterdiğinde erkeğin bu kadının takıntılı ve sorunlu bir kadın olduğunu söylediğini, kadını baskı altına aldığını, işi bırakmasını ve evde oturmasını istediğini, kadının 2019 yılı başında işinden ayrıldığını, kadının elindeki para ve altınlar bitince erkeğin kadına ilgisinin de bittiğini, sonraki zamanda Göksu isimli kadınla erkeğin ilişkisinin devam ettiğini ve evliliğinin başından itibaren erkeğin aldattığını öğrendiğini, arabanın bagajında bulduğu telefon kayıtlarının bu aldatmaya ilişkin deliller içerdiğini iddia ederek davanın kabulüne, tarafların zina ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle boşanmalarına, kadın yararına yıllık TEFE/ÜFE oranında arttırılmak üzere aylık 2.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile kadın yararına 100.000,00 TL maddî 150.000,00 TL manevî tazminata karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı erkek vekili cevap dilekçesinde özetle; dava dilekçesindeki iddiaları kabul etmediklerini, erkeğin Göksu isimli kadın ile bekarlık döneminde tanıştığını, zina iddiasının doğru olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; dosyadaki bilgi ve belgeler, resimler ve CD, tanık anlatımlarına göre, davalı erkek eşin başka bir kadınla cinsel birliktelik yaşadığı, bu nedenle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında tam kusurlu olduğu belirtilerek davanın kısmen kabulü ile zina hukuksal nedeniyle tarafların boşanmalarına, zina nedeniyle boşanma davası kabul edildiğinden evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle açılan boşanma davası yönünden karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına her yıl ÜFE oranında arttırılmak üzere aylık 1.000,00 TL tedbir ve yoksulluk nafakası ile kadın yararına 30.000,00 TL maddî ve 40.000,00 TL manevî tazminatın erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraflarca istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı kadın vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; hükmedilen nafaka ve tazminatların az olduğunu beyanla, İlk Derece Mahkemesi kararının nafaka ve tazminatların miktarı yönünden kaldırılarak, talepleri gibi karar verilmesi gerektiğini belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı erkek vekili istinaf başvuru dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, kadın tarafından dosyaya sunulan fotoğraf ve videoların evlilik birliğinin kurulmasından önceki döneme ait olduğunu, öte yandan video ve görüntülerin hukuka aykırı yolla elde edildiğini, kadın lehine nafaka ve tazminat koşullarının oluşmadığını, hükmedilen miktarların fazla olduğunu beyanla, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı erkeğe yüklenen kusurlu davranışın gerçekleştiği, zina iddiasının ispatlandığı anlaşılmakla, kadının davasının kabulü ile zina hukuksal nedeniyle boşanmaya karar verilmesinde, tedbir nafakasına hükmedilmesinde ve miktarında, davacı kadın yararına yoksulluk nafakasına hükmedilmesinde ve miktarında, boşanmaya neden olan olaylardaki kusur dereceleri, tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, paranın alım gücü ve beklenen menfaatlerin kapsamı birlikte değerlendirildiğinde, maddî tazminat takdir edilmesinde ve takdir edilen tazminatın miktarında, kişilik hakları saldırıya uğrayan kadın yararına manevî tazminat takdir edilmesinde ve takdir edilen tazminatın miktarında usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı esas yönünden reddine dair hüküm kurulmuştur.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraflar temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı kadın vekili temyiz dilekçesinde özetle; hükmedilen nafaka ve tazminatların az olduğunu belirterek hükmün miktarlar yönünden bozulması talebiyle temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı erkek vekili temyiz dilekçesinde özetle; davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, kadın tarafından dosyaya sunulan fotoğraf ve videoların evlilik birliğinin kurulmasından önceki döneme ait olduğunu, öte yandan video ve görüntülerin hukuka aykırı yolla elde edildiğini, kadın lehine takdir edilen nafakaların ve tazminatların koşullarının oluşmadığını, hükmedilen miktarların fazla olduğunu belirterek hükmün tamamı yönünden bozulması talebiyle temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık davacı kadın vekilinin açtığı zina ve evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davalarında; erkeğin zinasının hukuka uygun delillerle ispatlanıp ispatlanmadığı, taraflar arasında ortak hayatı temelinden sarsacak ve birliğin devamına imkân vermeyecek derecede geçimsizlik bulunup bulunmadığı, geçimsizlik varsa kusurun kimden kaynaklandığı, kadın yararına maddî ve manevî tazminat ile yoksulluk-tedbir nafakası şartlarının oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise tazminat ve nafaka miktarlarının yeterli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 189 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 inci ve 371 inci maddeleri, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2 inci maddesi, 4 üncü maddesi, 6 ncı maddesi, 161 inci maddesi, 166 ncı maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 169 uncu maddesi, 174 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkrası, 175 inci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu`nun 50 ve 51 inci maddeleri
3. Değerlendirme
1. 6100 sayılı Kanun'un 189 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince hukuka aykırı olarak elde edilen delil bir vakıanın ispatında dikkate alınamaz. Zina sebebine dayalı olarak boşanmaya karar verilebilmesi için; davalı eşin başka bir kişiyle cinsel ilişkiye girmesinin veya cinsel ilişkinin gerçekleştirildiğine pek muhtemel bakılan bir durum içine girdiğinin usul ve yasaya uygun elde edilmiş delillerle kanıtlanması gereklidir.
2. Mahkemece, erkeğin zina eylemini gerçekleştirdiği kabul edilerek tarafların zina nedeniyle boşanmalarına karar verilmiş olup zina vakıasının ispatlandığına ilişkin dayanak delil olarak da, kadın tarafından erkeğin arabasının bagajında bulunan telefondan izinsiz olarak alınan videolar ve fotoğraflar ile kadının, erkeğin sevgilisi olduğu iddia edilen Göksu isimli kadınla mesajlaşmaları gösterilmiştir.
3. Video kayıtlarının ve fotoğrafların davacı kadın tarafından davalı erkeğin "Özel hayatının gizliliği" ihlal edilmek suretiyle hukuka aykırı yolla elde edildiği açık olup, hükme esas alınamaz. Bununla birlikte; davacı kadın tarafından erkeğin sevgilisi olduğu iddia edilen Göksu isimli kadınla yapılan mesajlaşma kayıtları; zinanın ispatı için yeterli ve inandırıcı olmadığı gibi başkaca delille de desteklenmediğinden zina hukuksal nedenine dayalı davanın reddine karar verilerek, diğer talep olan; evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuksal nedenine dayalı boşanma davası yönünden tüm dosya kapsamı ve toplanan deliller her birlikte değerlendirilerek oluşacak sonuca göre olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma sebebine göre davacı kadın vekilinin tüm, davalı erkek vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde davalı erkeğe iadesine,
Aşağıda yazılı temyiz karar harcının temyiz eden davacı kadına yükletilmesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.11.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Başkan Üye Üye Üye Üye
Mehmet Kasım Çetin A. Albayrak Doğan Seydi Kahveci Erdem Şimşek Hatıran Alper
BİLGİ : “Delilin her ne surette olursa olsun hukuka aykırı olarak elde edildiğinin tespit edilmesi hâlinde mahkemece re’sen caiz olmadığına karar verilmelidir” şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 10 Mayıs 2023 tarihli kararı için bkz.
“Erkek eşin ortak konutta çekim yapıldığı kadın eş tarafından bilindiğinden yapılan çekim hukuka aykırı yoldan elde edilmemiştir” şeklindeki Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 02 Kasım 2022 tarihli kararı için bkz.
"Evden ayrılırken telefonunu yanına almayan eşin mesajları kusur belirlemesinde dikkate alınamaz" şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 01 Mart 2021 tarihli kararı için bkz.
"Kocanın başka kadınlarla cinsel içerikli yazışmalarının ekran görüntüsünün alınması hukuka uygundur" şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 23 Şubat 2021 tarihli kararı için bkz.
“Dedektif tarafından çekilen fotoğraflar hukuka aykırı delil niteliğindedir” şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 03 Nisan 2019 tarihli kararı için bkz.
“Eşin telefonuna program yüklenerek ele geçirilen görüşme kayıtları hukuka aykırı delildir” şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 22 Şubat 2018 tarihli kararı için bkz.
“Eşin telefonuna casus program yüklenerek ele geçirilen ses kayıtları hukuka aykırı delildir” şeklindeki Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 01 Haziran 2017 tarihli kararı için bkz.
